Dé kracht van Tom is om met horlogemakerprecisie te doseren. Soms zijn therapeuten geneigd om zoveel mogelijk sturing in één behandeling te stoppen, ongeacht de draagkracht/beperkingen van een cliënt… niet handig bij een ME-patiënt (ik). Tom voelt precies aan als het zinvol is om een tandje bij te zetten, maar herkent óók wanneer ‘less is more’. Hij kijkt naar wat goed is voor deze cliënt/op dit moment. Dat. Dát maakt het verschil! Je hebt osteopaten en osteopaten 😉
Astrid Spoor